这街上太拥挤 太多人有秘密 玻璃上有雾气在被隐藏起过去你脸上的情绪 在

这街上太拥挤
太多人有秘密
玻璃上有雾气在被隐藏起过去
你脸上的情绪
在还原那场雨
这巷弄太过弯曲走不回故事里
这日子不再绿
又斑驳了几句
剩下搬空回忆的我在大房子里
电影院的座椅
隔遥远的距离
感情没有对手戏你跟自己下棋
还来不及仔仔细细写下你的关于
描述我如何爱你
你却微笑的离我而去
这感觉 已经不对
我努力在挽回
一些些应该体贴的感觉我没给
你嘟嘴许的愿望很卑微在妥协
是我忽略 你不过要人陪
这感觉已经不对
我最后才了解
一页页不忍翻阅的情节你好累
你默背为我掉过几次泪多憔悴
而我心碎你受罪你的美我不配

Results (Thai) 2:

ถนนสายนี้เป็นที่แออัดเกินไปคนจำนวนมากเกินไปมีความลับได้รับการซ่อนอยู่ในหมอกบนกระจกจากอดีตที่ผ่านมาอารมณ์ของคุณต้องเผชิญในการลดฝนที่ซอยนี้เป็นที่แคบเกินไปที่จะกลับไปที่เรื่องของวันนี้จะไม่เป็นสีเขียวและจุดด่างดำไม่กี่ฉันอพยพทรงจำที่เหลืออยู่ในบ้านหลังใหญ่ที่นั่งโรงภาพยนตร์ห่างระหว่างฉากที่ไม่ได้เล่นหมากรุกกับความรู้สึกของตัวเองที่คุณมีโอกาสที่จะระมัดระวังเขียนลงความกังวลของคุณอธิบายวิธีการที่ฉันรักคุณแต่คุณยิ้มไปจากฉันความรู้สึกนี้ไม่ถูกต้องในความพยายามของฉันที่จะเรียกคืนบางส่วนของผู้ที่ควรจะนึกถึงความรู้สึกผมไม่ได้ให้คุณความปรารถนาที่อ่อนน้อมถ่อมตนมากสัญญาDuzui ในการประนีประนอมที่ฉันสนใจคุณแต่จะมาพร้อมกับความรู้สึกนี้ไม่ถูกต้องในที่สุดผมก็มาเข้าใจหน้าทนไม่ได้ที่จะอ่านพล็อตคุณมีความเหนื่อยคุณจำน้ำตาไม่กี่เท่าที่ฉันหลั่งน้ำตาเศร้ามากขึ้นและหัวใจของฉันคุณประสบฉันไม่สมควรได้รับความงามของคุณ

Results (Thai) 3:

ถนนนี้คนเยอะมาก





ทุกคนมีความลับบนกระจกที่ถูกซ่อนอยู่ในหมอกตลอด

อารมณ์บนใบหน้าของคุณในการลดฝน
มันซอยโค้งเกินไปฉันไม่สามารถเดินในเรื่องวัน


มันไม่เขียวด่างไม่กี่คำ

เหลืออีกเปล่าฉันอยู่บ้านหลังใหญ่ของหนังที่นั่ง








ไม่มีความรู้สึกที่ระยะทางที่ไกลจากเล่นคุณเล่นหมากรุกกับตัวเองให้ดีๆ

ยังไม่มีเวลาที่จะเขียนคําอธิบายของคุณเกี่ยวกับวิธีการที่ฉันรักคุณ

แต่คุณยิ้มจากฉันไปมันรู้สึกได้







ผมพยายามที่จะไม่ทำสิ่งที่ควรเอาใจใส่รู้สึกว่าผมไม่ได้ให้คุณทำหน้ามุ่ยต้องการมากในการประนีประนอมเป็นไงผมไม่สนใจคุณ


แต่ต้องอยู่คนเดียวมันรู้สึกได้มั้ย

ในที่สุดฉันก็รู้ว่าหน้าไม่สามารถอ่านสถานการณ์ที่คุณเหนื่อยคุณเมอร์พื้นผิวที่เป็นไม่กี่ครั้งน้ำตาผมร่วงมาก

แต่หัวใจของฉันกับคุณเจ็บปวดผมไม่เหมาะกับความงามของเจ้า