年少的时候，歌楼上听雨，红烛盏盏，昏暗的灯光下罗帐轻盈。人到中年，在异

年少的时候，歌楼上听雨，红烛盏盏，昏暗的灯光下罗帐轻盈。人到中年，在异国他乡的小船上，看蒙蒙细雨，茫茫江面，水天一线，西风中，一只失群的孤雁阵阵哀鸣。而今人至暮年，两鬓斑白，独在僧庐下听细雨点点。想到人世的悲欢离合，似乎总是那样的无情，既然如此，又何必感慨呢？就任随那窗外的雨，在阶前点点滴滴直到天明。

Results (Thai) 1:

เมื่อหนุ่มสาวชั้นบนฟังเพลงฝนสัญญาณเทียนแสงสลัวแสง Luozhang วัยกลางคนในต่างประเทศบนเรือที่จะเห็นฝนตกปรอยๆแม่น้ำกว้างใหญ่น้ำและสายท้องฟ้าลมตะวันตกสูญเสียการระเบิดของกลุ่ม Guyan สะอื้น
ตอนนี้คนอายุเทาที่วัดฝนเล็กน้อยเดี่ยวในพระภิกษุสงฆ์ Lu คิดว่าสุขและความทุกข์ในโลกนี้เสมอก็น่าจะเป็นชนิดของเหี้ยมว่าในกรณีที่ว่าทำไมความรู้สึกมันได้หรือไม่ ด้วยสมมติฐานที่ว่าฝนนอกหน้าต่างทีละนิดจนการสั่งซื้อก่อนฟ้าสาง

Results (Thai) 2:

เมื่อหนุ่มสาวเพลงชั้นบนฟังฝนโคมไฟเทียนสีแดงแสงสลัวภายใต้แสง คนที่มีอายุกลาง, ในเรือขนาดเล็กของประเทศต่างประเทศ, ที่จะเห็นฝนตกปรอยๆ, แม่น้ำกว้างใหญ่, สายน้ำ, ลมเวสต์, กลุ่มของการรับสารภาพเหงา.
ตอนนี้คนไปถึงปีสนธยาสองสีขาวคนเดียวภายใต้พระสงฆ์ที่จะฟังจุดฝนตกปรอยๆ คิดว่าความเศร้าโศกและความสุขของโลกมันมักจะดูเหมือนไร้ความปรานีในกรณีนี้ทำไมรู้สึกมันได้หรือไม่ ใช้สำนักงานที่มีฝนนอกหน้าต่างในด้านหน้าของขั้นตอนการหยดน้ำจนรุ่งอรุณ

Results (Thai) 3:

เมื่อฉันยังเด็กฉันได้ยินเสียงฝนข้างบนโคมไฟเทียนสีแดงและเต็นท์ของฉันถูกปล่อยออกมาในแสงสลัว ในช่วงกลางของชีวิตในเรือเล็กๆน้อยๆจากต่างประเทศดูฝนตกปรอยๆที่ไม่มีที่สิ้นสุดของแม่น้ำและท้องฟ้าด้านหน้าในลมตะวันตกห่านโดดเดี่ยวร้องไห้
และวันนี้เป็นปีสุดท้ายของชีวิตของฉันทั้งสองวัดเป็นสีเทาและโดดเดี่ยวในบ้านพระฟังฝน คิดถึงความสุขและความทุกข์ของโลกดูเหมือนจะเป็นอย่างนั้นเสมออย่างไร้ความปราณีทำไมต้องรู้สึกแบบนั้น กับฝนข้างนอกหน้าต่างบิตโดยบันไดจนเช้า