可是白昼终究会降临，于是他将失去一切黑暗的掩盖，再度赤裸的暴露在烈日下

可是白昼终究会降临，于是他将失去一切黑暗的掩盖，再度赤裸的暴露在烈日下，暴露在人前，暴露在他自己的眼底。不能了，他心中叫道。他不要再见日光，不要再见人；不要再看自己。芝加哥巨灵似的大厦，红木兰蛇一般的舞者，萝娜背上的皱纹，他突然又好像看到他母亲的尸体，嘴角颤动得厉害，他似乎听到她在呼唤：你一定要回来，你一定要回来。吴汉魂将头埋在臂弯里，两手推出去。他不要回去。他太疲倦了，他要找一个隐秘的所在，闭上眼睛，忘记过去、现在、将来，沉沉的睡下去。地球表面，他竟难找到寸土之地可以落脚，他不要回台北，台北没有廿层楼的大厦，可是他更不要回到他克拉克街廿层公寓的地下室去。他不能忍受那股潮湿的霉气，他不能再回去与他那四个书架上那些腐尸幽灵为伍。六年来的求知狂热，像漏壶中的水，涓涓汩汩，到毕业这一天，流尽最后一滴。他一想起《莎士比亚》，他的胃就好像被挤了一下似的，直往上翻。他从前把莎氏四大悲剧从头到尾背诵入心，可是记在他脑中的只有麦克佩斯里的一句：

Results (Thai) 1:

แต่วันในที่สุดก็จะมาเขาจะสูญเสียทุกอย่างที่จะครอบคลุมถึงความมืดอีกครั้งเปิดรับเปลือยกายออกแดดในหน้าของคนที่สัมผัสในสายตาของตนเอง ไม่สามารถและหัวใจของเขาร้องไห้ เขาไม่เคยเห็นดวงอาทิตย์ไม่ได้พูดคุยกับทุกคนอย่ามองตัวเอง ชิคาโก Genius เหมือนอาคารแมกโนเลียสีแดงนักเต้นงู Luonuo ริ้วรอยกลับมาเขาก็ดูเหมือนจะเห็นร่างกายของแม่ของเขาปากสั่นไม่ดีดูเหมือนว่าเขาจะได้ยินเสียงของเธอโทร: คุณต้องกลับมา คุณต้องกลับมา จิตวิญญาณวูฮั่นจะหัวฝังอยู่ในอ้อมแขนของเธอ, มือผลักออก เขาจะไม่กลับไป เขาเหนื่อยเกินไปเขากำลังมองหาสถานที่ลับใกล้ตาของคุณลืมอดีตปัจจุบันและในอนาคตและลดลงในการนอนหลับ พื้นผิวของโลกจริง ๆ แล้วเขายากที่จะหานิ้วเดียวของที่ดินสามารถตัดสินเขาจะไม่กลับไปไทเป, ไทเปไม่มีอาคารยี่สิบชั้น แต่เขาก็จะไม่กลับไปที่ชั้นใต้ดินของถนนคลาร์กอพาร์ทเม้นยี่สิบเรื่องราวของเขาที่จะไป เขาไม่สามารถยืนเปียกชนิดของเหม่ยฉีว่าเขาไม่สามารถกลับไปยังบรรดาสี่ซากศพผีในฝูงชนชั้นวางหนังสือของเขา หกปีของการคลั่งความรู้เช่นนาฬิกาน้ำของน้ำไหลไหลโครกวันจบการศึกษาเพื่อหยดสุดท้าย เขาคิดของ "เช็คสเปียร์" ท้องของเขาเช่นถ้าบีบบิตเช่นตรงที่เปิด เขาใช้ในการท่องเช็คสเปียร์สี่โศกนาฎกรรมที่ดีตั้งแต่ต้นจนจบเข้าไปในหัวใจ แต่เพียงในใจของ麦克佩斯里จิตใจของเขา:

Results (Thai) 2:

แต่วันจะมาถึงและเขาจะสูญเสียฝาครอบมืดทั้งหมดอีกครั้งหนึ่งที่สัมผัสกับดวงอาทิตย์สัมผัสกับคนที่สัมผัสกับดวงตาของตัวเอง เขาร้องไห้ เขาไม่ได้เห็นแสงแดดอีกครั้ง, เขาไม่เห็นคนอีกครั้ง; คฤหาสน์ยักษ์ของชิคาโกเช่นนักเต้นรำเหมือนงูแมกโนเลีย, Lorna ริ้วรอยหลัง, เขาก็ดูเหมือนจะเห็นร่างกายของแม่ของเขา, ปากสั่นดังนั้น, เขาดูเหมือนว่าจะได้ยินการเรียกของเธอ: คุณต้องกลับมา, คุณต้องกลับมา. หวู่ Hansoul ฝังศีรษะของเขาไว้ในอ้อมแขนและผลักมือของเขาออก เขาจะไม่กลับไป เขาเหนื่อยมากที่เขาต้องการที่จะหาสถานที่ลับ, ปิดตาของเขา, ลืมอดีต, ปัจจุบัน, อนาคต, และนอนหลับอย่างลึกซึ้ง. บนพื้นผิวของโลก, เขาแทบจะไม่สามารถหาสถานที่ที่จะชำระ, และเขาจะไม่กลับไปที่ไทเป, ซึ่งไม่ได้มีอาคารพื้นสีแดง, แต่เขาไม่ได้กลับไปที่ชั้นใต้ดินของเขาคลาร์กสตรีท. เขาไม่สามารถยืนแม่พิมพ์ที่ชื้นได้และเขาไม่สามารถกลับไปที่ผีของศพที่เน่าเปื่อยได้บนชั้นวางหนังสือทั้งสี่ หกปีของความคลั่งไคล้ทางปัญญาเช่นน้ำในหม้อรั่ว, กระสุน, วันสำเร็จการศึกษา, การไหลหยดสุดท้าย เมื่อเขานึกถึงการเกิดขึ้นของท้อง, กระเพาะอาหารของเขาดูเหมือนจะบีบและเปิดขึ้น. เขาเคยท่องความเสียหายจากการเริ่มต้นจนจบแต่เพียงประโยคเดียวในจิตใจของเขาคือแมคเพสลีย์:

Results (Thai) 3:

แต่ในที่สุดวันก็มาถึงและเขาจะสูญเสียทั้งหมดที่ครอบคลุมของความมืดเปลือยเปลือยในดวงอาทิตย์ร้อนอีกครั้งเปิดเผยต่อหน้ามนุษย์ในสายตาของเขาเอง ไม่อีกต่อไปเขาร้องไห้อยู่ในหัวใจของเขา เขาจะไม่เห็นดวงอาทิตย์อีกครั้งหรือเห็นผู้ชายอีก ริ้วรอยบนหลังของลอร์น่าทันใดนั้นเขาก็เห็นร่างกายของแม่ของเขาและมุมปากของเขาก็สั่นมากเขาดูเหมือนจะได้ยินเสียงเธอเรียกคุณต้องกลับมาและคุณต้องกลับมา วิญญาณของอู๋ฮันฝังศีรษะของเขาในอ้อมแขนของเขาและผลักมือของเขาออกไป เขาไม่กลับไป เขาเหนื่อยเขาต้องการสถานที่ลับหลับตาลืมอดีตปัจจุบันและอนาคตและหลับลึก บนพื้นผิวของโลกเขาพบว่ามันยากที่จะได้รับที่ดินที่เขาไม่ได้ต้องการที่จะกลับไปไทเปไม่มียี่สิบชั้นของอาคารแต่เขาไม่ได้ต้องการที่จะกลับไปที่ชั้นใต้ดินของยี่สิบคล้ากถนน เขาไม่สามารถทนความชื้นและเขาไม่สามารถกลับไปที่บริษัทของเขาสี่ชั้นหนังสือผีเน่า หกปีของความกระตือรือร้นที่จะเรียนรู้เช่นน้ำในหม้อรั่วไหลหยดสุดท้ายในวันจบการศึกษา ทันทีที่เขาคิดว่าเชคสเปียร์ท้องของเขาดูเหมือนจะแออัดและพลิกขึ้น เขาจำได้ว่าสี่โศกนาฏกรรมของชาร์ลส์ตั้งแต่ต้นจนจบแต่สิ่งเดียวที่เขาจำได้คือคำพูดของแมคเบท