雨霖铃·寒蝉凄切宋代：柳永寒蝉凄切，对长亭晚，骤雨初歇。都门帐饮无绪，

雨霖铃·寒蝉凄切宋代：柳永寒蝉凄切，对长亭晚，骤雨初歇。都门帐饮无绪，留恋处，兰舟催发。执手相看泪眼，竟无语凝噎。念去去，千里烟波，暮霭沉沉楚天阔。多情自古伤离别，更那堪，冷落清秋节！今宵酒醒何处？杨柳岸，晓风残月。此去经年，应是良辰好景虚设。便纵有千种风情，更与何人说？译文秋后的蝉叫得是那样地凄凉而急促，面对着长亭，正是傍晚时分，一阵急雨刚停住。在京都城外设帐饯别，却没有畅饮的心绪，正在依依不舍的时候，船上的人已催着出发。握着手互相瞧着，满眼泪花，直到最后也无言相对，千言万语都噎在喉间说不出来。想到这回去南方，这一程又一程，千里迢迢，一片烟波，那夜雾沉沉的楚地天空竟是一望无边。自古以来多情的人最伤心的是离别，更何况又逢这萧瑟冷落的秋季，这离愁哪能经受得了！谁知我今夜酒醒时身在何处？怕是只有杨柳岸边，面对凄厉的晨风和黎明的残月了。这一去长年相别，相爱的人不在一起，我料想即使遇到好天气、好风景，也如同虚设。即使有满腹的情意，又能和谁一同欣赏呢？语言美 这首词的语言景色美这首词写道夜晚下雨的景色让人觉得人性美这首词说到男女的爱请背景 这首词的创作背景是柳永因作词忤仁宗，再试一次，所以心中失望忧愤，常流连秦楼楚馆为歌伶乐伎创作曲子词。此词当为柳永从汴京南下时与一位恋人的惜别之作。作者介绍柳永是北宋前期最有成就的词家，在词史上有重要地位。他的主要作品《乐章集》，《雨霖铃·寒蝉凄切》。其词多描绘城市风光和歌妓生活，尤长于抒写羁旅行役之情，创作慢词独多。铺叙刻画，情景交融，语言通俗，音律谐婉，在当时流传极其广泛，人称“凡有井水饮处，皆能歌柳词”，对宋词的发展有重大影响。

Results (Thai) 1:

雨霖铃·寒蝉凄切
宋代：柳永
寒蝉凄切，对长亭晚，骤雨初歇。都门帐饮无绪，留恋处，兰舟催发。执手相看泪眼，竟无语凝噎。念去去，千里烟波，暮霭沉沉楚天阔。
多情自古伤离别，更那堪，冷落清秋节！今宵酒醒何处？杨柳岸，晓风残月。此去经年，应是良辰好景虚设。便纵有千种风情，更与何人说？
译文
秋后的蝉叫得是那样地凄凉而急促，面对着长亭，正是傍晚时分，一阵急雨刚停住。在京都城外设帐饯别，却没有畅饮的心绪，正在依依不舍的时候，船上的人已催着出发。握着手互相瞧着，满眼泪花，直到最后也无言相对，千言万语都噎在喉间说不出来。想到这回去南方，这一程又一程，千里迢迢，一片烟波，那夜雾沉沉的楚地天空竟是一望无边。
自古以来多情的人最伤心的是离别，更何况又逢这萧瑟冷落的秋季，这离愁哪能经受得了！谁知我今夜酒醒时身在何处？怕是只有杨柳岸边，面对凄厉的晨风和黎明的残月了。这一去长年相别，相爱的人不在一起，我料想即使遇到好天气、好风景，也如同虚设。即使有满腹的情意，又能和谁一同欣赏呢？
语言美
这首词的语言
景色美
这首词写道夜晚下雨的景色让人觉得
人性美
这首词说到男女的爱请
背景
这首词的创作背景是柳永因作词忤仁宗，再试一次，所以心中失望忧愤，常流连秦楼楚馆为歌伶乐伎创作曲子词。此词当为柳永从汴京南下时与一位恋人的惜别之作。
作者介绍
หลิวยงเพลงเป็นบ้านคำต้นที่ประสบความสำเร็จส่วนใหญ่มีตำแหน่งที่สำคัญในประวัติศาสตร์ของคำว่า งานใหญ่ "คอลเลกชันเพลง" ของเขา "ยูหลิงหลิงหนาวร้องไห้." ใช้คำหลายภาพวาดเมืองและชีวิตเกอิชาโดยเฉพาะอย่างยิ่งที่ดีในการเขียนแนวรบ Roam รักคำเดียวและความคิดสร้างสรรค์มากขึ้นช้า วาดภาพที่ซับซ้อนฉากภาษาที่นิยมฮาร์โมนิ wan อารมณ์แพร่กระจายกว้างมากในเวลานั้นเรียกว่า "สถานที่ที่มีการดื่มน้ำดี, ไพเราะหลิวคำว่า" มีผลกระทบอย่างมีนัยสำคัญในการพัฒนาของเพลง

Results (Thai) 2:

ระฆังฝนและการตัดเย็น
ราชวงศ์ซ่ง: หลิวยอง
ความหนาวเย็นเป็นความจริงใจคืนของการจุดเริ่มต้นของฝนฉับพลัน บัญชีประตูทั้งหมดเครื่องดื่มไม่มีความคิดถึงผมวิ่งหลานโจว มือที่จะเห็นดวงตาน้ำตา, แม้จะไม่มีคำ. อ่านเพื่อไปเป็นพันไมล์ของคลื่นควันสนธยาเป็นลึกและกว้างใหญ่
ความรักตั้งแต่พรากจากกันจากการบาดเจ็บโบราณมากขึ้นที่สามารถเทศกาลฤดูใบไม้ร่วงเย็น! คุณตื่นขึ้นมาในคืนนี้ที่ไหน ธนาคารยาง Liubank ดวงจันทร์ตกค้าง นี้ไปผ่านปี, ควรจะเป็นวันที่ดีของที่ดีเยี่ยม. มีหลายพันของศุลกากรแต่ยังมีใครที่จะพูด?
แปล
หลังจากที่สายฤดูใบไม้ร่วงจะเยือกเย็นและรีบเร่งในใบหน้าของศาลายาวก็อยู่ในตอนเย็นฝนฉับพลันเพียงแค่หยุด ในเมืองนอกเมืองเกียวโตตั้งขึ้นอำลาแต่ไม่ได้ดื่มอารมณ์จะยึดมั่นกับเวลาที่คนบนกระดานได้รับการกระตุ้นให้เริ่มต้น จับมือที่จะมองไปที่แต่ละอื่นๆ, เต็มไปด้วยน้ำตา, จนกว่าจะจบยังพูด, พันคำไม่สามารถที่จะคุยในลำคอ. คิดว่ากลับไปทิศใต้, การเดินทางครั้งนี้และการเดินทาง, หลายพันไมล์, คลื่นควัน, ที่ท้องฟ้ากลางคืนหมอกเป็นลักษณะที่ขอบ.
ตั้งแต่สมัยโบราณ, คนที่ซาบซึ้งเป็นที่น่าเศร้าที่สุดคือพรากจากกัน, ไม่ต้องพูดถึงฤดูใบไม้ร่วงหนาวเย็นนี้ออกไปจากความเศร้าโศกที่สามารถทนต่อ! ใครจะรู้ว่าฉันอยู่ที่ไหนเมื่อฉันตื่นขึ้นคืนนี้ กลัวเป็นเพียงชายฝั่งของยาง Liu, ในใบหน้าของลมตอนเช้าที่มีความสุขและรุ่งอรุณของดวงจันทร์ที่เหลือ. นี่คือปีของความแตกต่าง, รักคนไม่ได้อยู่ด้วยกัน, ฉันคาดหวังว่าแม้ว่าจะพบสภาพอากาศที่ดี, ทิวทัศน์ที่ดี, แต่ยังเหมือนเท็จ. แม้ว่าจะมีความรู้สึกเต็มที่และผู้ที่สามารถเพลิดเพลินกับมันได้หรือไม่
ความงามของภาษา
ภาษาของคำนี้
ทิวทัศน์ที่สวยงาม
คำที่เขียนว่าฝนตกในเวลากลางคืนทำให้คนรู้สึก
ความงามของมนุษย์
คำนี้กล่าวว่าความรักสำหรับผู้ชายและผู้หญิง
พื้น หลัง
พื้นหลังของความคิดสร้างสรรค์ของเพลงนี้คือการเขียนของ Liu Yongbei ของคำว่า Renzong ลองอีกครั้งดังนั้นหัวใจของความผิดหวังและความโกรธมักจะไหลของ Qin Lou Chu Hall สำหรับเคล็ดลับดนตรีเพลงเพื่อสร้างคำเพลง คำนี้เมื่อหลิวยองจากภาคใต้ของ Yanjing กับงานอำลาของคนรัก.
บทนำโดยผู้เขียน
หลิวยองเป็นนักแต่งเพลงที่ประสบความสำเร็จมากที่สุดในช่วงแรกๆของราชวงศ์เพลงทางเหนือและเขามีตำแหน่งสำคัญในประวัติศาสตร์ของคำ งานหลักของเขา, "คอลเลกชันของเพลง", "ระฆังฝนและตัดเย็น ." คำพูดแสดงให้ทิวทัศน์ของเมืองและชีวิตของโสเภณีเพลงโดยเฉพาะอย่างยิ่งมากกว่าการเขียนความรู้สึกของการเดินทางการสร้างคำที่ช้ากว่าหนึ่ง ปู, การผสมฉาก, ภาษาที่นิยม, ความสามัคคี, ในเวลานั้นแพร่กระจายอย่างแพร่หลาย, คนบอกว่า "ที่มีเครื่องดื่มน้ำได้ดี, สามารถร้องเพลงวิลโลว์", การพัฒนาของคำเพลงมีผลกระทบอย่างมีนัยสำคัญ.

Results (Thai) 3:

จักจั่นเย็นฝนระฆัง
เพลงยูยอง
จั๊กจั่นเย็นเย็นกับศาลายาวฝนหยุดก่อน ประตูเต็นท์ดื่มไม่มีหัวข้อคิดถึงสถานที่กล้วยไม้เรือเร่งผม จับมือกันมองน้ำตาแต่ไม่มีเสียงสะอื้น เมื่อฉันคิดถึงมันฉันคิดถึงมันมาก
ความรักที่ได้รับบาดเจ็บตั้งแต่สมัยโบราณแต่ยังค่อนข้างเย็นชิงเทศกาลฤดูใบไม้ร่วง ที่ฉันตื่นขึ้นมาดื่มคืนนี้ วิลโลว์ชายฝั่งเสี่ยวฟงสิ้นสุดของดวงจันทร์ มันเป็นช่วงเวลาที่ดีที่จะเห็นสิ่งที่ไม่จริง แม้ว่าจะมีหลายพันชนิดของความรู้สึกที่จะพูดกับใคร
แปล
หลังจากฤดูใบไม้ร่วงจักจั่นร้องไห้อย่างเศร้าสร้อยและรวดเร็วในหน้าของศาลายาวมันเป็นช่วงเย็นเมื่อฝนตกอย่างรวดเร็วก็หยุด บัญชีแยกต่างหากที่จัดขึ้นนอกเมืองเกียวโตแต่ไม่มีจิตใจที่จะดื่มเมื่อไม่เต็มใจที่จะปล่อยให้ผู้คนบนเรือได้รับการกระตุ้นให้เริ่มต้น จับมือกันและมองที่แต่ละอื่นๆด้วยน้ำตาในดวงตาของเขาจนในที่สุดเขาก็ไม่พูดกับแต่ละอื่นๆ คิดว่าจะกลับใต้การเดินทางนี้อีกครั้งและอีกครั้งเป็นพันไมล์เป็นคลื่นของควันที่ท้องฟ้าชัดเจนในคืนนั้นคือไม่มีที่สิ้นสุด
ตั้งแต่สมัยโบราณคนที่รักเศร้าที่สุดคือการจากลาไม่ต้องพูดถึงอีกครั้งในฤดูใบไม้ร่วงเย็นนี้เศร้าซึ่งสามารถทนต่อ ใครจะรู้ว่าฉันตื่นขึ้นมาดื่มคืนนี้ กลัวว่ามีเพียงต้นไม้ชนิดหนึ่งวิลโลว์ชายฝั่งเผชิญกับลมยามเช้าที่รุนแรงและรุ่งอรุณที่เหลือของดวงจันทร์ มันต้องใช้เวลาหลายปีเพื่อบอกลาคนที่รักไม่ได้อยู่ด้วยกันฉันคิดว่าถ้าฉันเจอสภาพอากาศที่ดีทัศนียภาพที่ดีก็เหมือนไม่มีอะไร แม้ว่าจะเต็มไปด้วยความรักที่สามารถเพลิดเพลินกับ
ความงามทางภาษา
ภาษาของคำ
วิวสวย
มันเป็นคำที่เขียนเกี่ยวกับฉากฝนตกในตอนกลางคืน
ความงามของมนุษย์
คำนี้พูดถึงความรักของผู้ชายและผู้หญิง
ฉากหลัง
พื้นหลังของคำๆนี้คือหลิวยงไม่เชื่อฟังจักรพรรดิอินจงและพยายามอีกครั้งดังนั้นเขาจึงผิดหวังและโกรธ คำพูดนี้เมื่อหลิวยงจากใต้เปียนจิงและคนรักของการจากลา
แนะนำผู้เขียน
หลิวยงเป็นกวีที่ประสบความสำเร็จมากที่สุดในช่วงต้นราชวงศ์ซ่งเหนือ ผลงานหลักของเขาคือการเคลื่อนไหวและฝนและจักจั่นเย็น บทกวีของเขาส่วนใหญ่อธิบายทัศนียภาพของเมืองและชีวิตของนักร้องหญิงโสเภณีโดยเฉพาะอย่างยิ่งในการแสดงความรู้สึกของนักโทษและสร้างบทกวีช้ามาก มันเป็นที่รู้จักกันอย่างกว้างขวางว่าทุกบ่อดื่มน้ำสามารถร้องเพลงและหลิว CI ซึ่งมีอิทธิพลอย่างมากในการพัฒนาของเพลง CI