「哇啊…………这里就是爱情旅馆…………」打开房门，中岛敦被展现在眼前的

「哇啊…………这里就是爱情旅馆…………」打开房门，中岛敦被展现在眼前的景色震撼，如此感叹。

「敦君以前没有来过吗？」太宰治出现在他身后，按下空调开关并关上了房门。

敦诚实地摇摇头，「虽然有在外面看到过，不过进来里面还是第一次」

「诶……这样啊」

「好厉害……床是圆的啊……」敦伸手按了按床，半个手掌陷入里面「好软！」，一边两只手同时怼到床里，一边回头看着太宰，眼中流露出发现了新玩具的小孩子一般兴奋的光芒。

太宰差点要笑出来了。

「呐……太宰先生………………我可以……睡这张床吗？」

「当然可以哦？这个房间今晚你可以随意使用哦？」太宰把手插在衣服口袋，坐在窗边的沙发上，而敦则毫不掩饰兴奋地在房间各处看来看去。

「太宰先生！这里有一整面墙都是镜子诶！」

「那还真是有趣呢……」

完全没有留意太宰发言中危险的部分，敦把目光移到了洗手间台面上摆着的瓶瓶罐罐，还有些五颜六色的包装盒。

「呐，太宰先生…………」

「嗯？」

「太宰先生，我们为什么要住在这里？」

Results (Thai) 1:

"ว้าว............ ที่นี่เป็นโรงแรมแห่งความรัก... "เปิดประตูสู่ zhongdaodun ถูกตีจะแสดงในมุมมอง และ sighs"Dunjun ไม่มาก่อน "รักษาขาปรากฏหลังเขา กดสวิตช์เครื่อง แล้วปิดประตูนาธานส่ายศีรษะ ตรงไปตรงมา "แม้ว่าจะมีที่เห็นจากภายนอก แต่มาในครั้งแรก""อา...... ดู""น่ากลัว...... เตียงเป็นรอบ "นาธานเอื้อมมือของเขาและเตียง ปาล์มครึ่งที่เป็น" อ่อน "สองมือในเวลาเดียวกันโดยตั้งใจ หรือไม่ ตั้งใจ นอน และมองเกินไปฉีกออก ตาพบของเล่นใหม่ของเด็ก ๆ ตื่นเต้นแสงทั่วไปขาเกือบหัวเราะ"พระเจ้า...... เกินไป ฆ่านาย... ... ฉันทำได้ ไม่นอนเตียงนี้ 」"โอ้ แน่นอน ห้องคืนนี้ คุณมีอิสระในการใช้ "ขามือในกระเป๋า นั่งลงบนโซฟาโดยหน้าต่าง ในขณะที่นาธาน เมือง undisguised และมองไปรอบ ๆ ห้อง"เป็นขา มีทั้งผนังเป็นกระจกใช่มั้ย 」"ที่จริงเป็นความน่าสนใจ..."ไม่สนใจอันตรายเกินไปเป็นส่วนหนึ่งของคำสั่งฆ่า นาธานหันสายตาของเขาในห้องน้ำ เคาน์เตอร์ประดับ ขวดและกล่องบางสีสันสดใส"ดี เกินไปฆ่านาย... ""ฮะ 」"เป็นขา ทำไมเราอยู่ที่นี่ 」

Results (Thai) 2:

"ว้าวอา ............ ............ นี้คือความรักโรงแรม" เปิดประตูอัตสึชินากาจิมาแสดงในหน้าของช็อตทัศนียภาพจึงถอนหายใจ

"ลอนดอนมิถุนายนไม่ได้มาก่อนหรือไม่" Dazai ปรากฏอยู่ข้างหลังเขากดสวิทช์เครื่องปรับอากาศและปิดประตู

Duncheng สนามส่ายหัว "แม้ว่าจะมีการมองเห็นด้านนอก แต่ข้างในเป็นครั้งแรกที่จะมา."

"นี่ใช่มั้ยอ่า ...... "

"อืมมม ...... เตียงรอบอา ...... " ตาลถึงเตียงกด ครึ่งหนึ่งลงในฝ่ามือของคุณภายใน "นุ่มดี!" ในขณะที่สองมือในเวลาเดียวกันจะเกลียดเตียงในขณะที่กลับมาที่ Dazai ดวงตาของเขาแสดงให้เห็นว่าการค้นพบของของเล่นใหม่เป็นเด็กแสงที่น่าตื่นเต้น

Dasai เกือบจะต้องหัวเราะออกมา

"นายโอซามุนา ...... ...... .................. เตียงไปนอนฉันจะทำอย่างไร"

"โอ้แน่นอน? คืนนี้ห้องพักนี้คุณสามารถรู้สึกอิสระที่จะใช้โอ้?" มือ Dasai ในกระเป๋านั่งอยู่ริมหน้าต่าง บนโซฟาในขณะที่ลอนดอนเป็นความตื่นเต้นออกนอกหน้าในห้องทั้งห้องมองไปรอบ ๆ

"นาย Dazai! มีทั้งผนังเป็นกระจกเป็นใช่มั้ย!"

"จริงๆมันคือความสนุกเกินไป ...... "

แน่นอนความสนใจไปที่ส่วนคำสั่ง Dasai อันตรายไม่มีลอนดอนเปิดเขาจ้องมองไปที่ห้องน้ำบนขวดตารางรบและขวดที่ บางรายที่มีบรรจุภัณฑ์ที่มีสีสัน

"ตอนนี้นายโอซามุ ............ "

"ah?"

"นาย Dazai ทำไมเราต้องการที่จะอยู่ที่นี่?"

Results (Thai) 3:

" " " " " " " . . อ้าว . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . ที่นี่คือโรงแรมความรัก . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . " นาคาจิม่า , เปิดประตูที่ถูกแฉในด้านหน้าของฉากตกใจมาก !" " " " " " " . . ไม่ได้มาด้วยเหรอคะ ? " " " " " " " จะปรากฏขึ้นหลังเขาจึงกดเปิดแอร์และปิดประตูลอนดอนเที่ยงตรงส่ายหน้า " แม้ว่าจะมีอยู่ข้างนอกเห็นแต่เข้าไปข้างในหรือที่หนึ่งครั้ง "" " " " " " " . . . . . . . . . . . . . . . . . . . " " " " " " " นี้ ." สุดยอด . . . . . . . . . . . . . . เตียงกลม . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . " " " " " " " ; เตียงเอื้อมมือไปกดครึ่งฝ่ามือนุ่มดี " อยู่ในนั้น ! ! ! ! ! ! ! " " " " " " " ไปที่เตียงในขณะที่มือยังจงเกลียดจงชังของเขาขณะที่เขาหันกลับไปมองด้วยแววตาที่ค้นพบใหม่และของเล่นเด็กทั่วไปจะลุกโชนด้วยความตื่นเต้นเขาเกือบจะหัวเราะออกมาด้วย" " " " " " " ไม่ . . . . . . . . . . . . . . นายซูแจ . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . ฉันสามารถ . . . . . . . . . . . . . . นอนเตียงนี้ ? ? ? ? ? ? ? " " " " " " "" " " " " " " แน่นอน ! ? ? ? ? ? ? ? คืนนี้คุณอาจจะใช้ห้องนั้นเหรอ ? " ก็แจใส่มือของคุณในกระเป๋านั่งริมหน้าต่างบนโซฟาและลอนดอนประกาศไปรอบห้องอย่างตื่นเต้นที่เห็น" มันฆ่านาย ! ! ! ! ! ! ! ที่นี่มีผนังเป็นกระจก . . . . . ! ! ! ! ! ! ! " " " " " " "" " " " " " " มันเป็นเรื่องจริงที่น่าสนใจ . . . . . . . . . . . . . . " " " " " " "ไม่ได้สนใจในคำพูดด้วยการฆ่าส่วนที่อันตราย , มองไปที่ห้องน้ำซึ่งวางอยู่บนโต๊ะของกระป๋องและขวดมีกล่องบรรจุภัณฑ์ที่มีสีสัน" " " " " " " ไม่ฆ่านายด้วย . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . " " " " " " "" " " " " " " เอ๋ ? ? ? ? ? ? ? " " " " " " "" มันฆ่าท่านทำไมเราถึงอยู่ที่นี่ล่ะ ? " " " " " " "